Aynı birinci bölümde olduğu gibi burada da gerçekte olmayanı oluyormuş şekliyle alaycı bir söylem bulunuyor.

Biliyorsun sana ne olduğunu önemsiyorum,
Ve biliyorum ki sen de beni önemsiyorsun,
Bu nedenle yalnız hissetmiyorum kendimi,
Ve hissetmiyorum taşın ağırlığını,
Artık güvenli bir yer buldum
Gömmek için kemiğimi,
Ve bir ahmak bile bilir köpeğin bir eve gereksinimi olduğunu,
korunabilmek için uçan domuzlardan.